-
1 incursō
incursō āvī, ātus, āre, freq. [incurro], to run into, run against, strike against, assault, attack: agros, L.: in agmen Romanum, L.: agmen incursatum ab equitibus hostium, L.: delphines altis Incursant ramis, O.: Rupibus, run upon, O.: incursabit in te dolor meus, i. e. will vent itself.* * *incursare, incursavi, incursatus Vstrike/run/dash against, attack; make raids upon -
2 offēnsō
offēnsō āvī, ātus, āre, freq. [offendo], to strike, dash against: capita, against the wall, L.* * *offensare, offensavi, offensatus Vknock/strike against, bump into -
3 incurso
incurso, āvi, ātum, 1, v. freq. n. and a. [incurro], to run to or against, to dash or strike against, to assault, attack (class.).I.Lit.(α).With in:(β).jam in vos incursabimus,
Plaut. Bacch. 5, 2, 29:in agmen Romanum,
Liv. 36, 14, 12.—With the simple acc.:2. B.aliquem pugnis,
to pitch into, Plaut. Rud. 3, 4, 16:(me) boves incursent cornibus,
id. Aul. 2, 2, 57: ubi vivos homines mortui incursant boves (meaning raw hides as whips), id. As. 1, 1, 22:agros Romanos,
to make an incursion into, Liv. 5, 31, 5; 2, 48, 6; 6, 36, 1:latera,
id. 22, 18, 14.—In pass.:agmen incursatum ab equitibus hostium,
Liv. 24, 41; Tac. A. 15, 1.—With dat.:silvasque tenent delphines, et altis Incursant ramis,
Ov. M. 1, 303:rupibus incursat,
runs against the rocks, id. ib. 14, 190.—Transf.:II.ea, quae oculis vel auribus incursant,
that strike, meet them, Quint. 10, 3, 28; cf.:pleraque in oculos incurrunt,
Quint. 10, 3, 16:incurrit haec nostra laurus in oculos,
Cic. Fam. 2, 16, 2:lana ovis nigrae, cui nullus alius color incursaverit,
is intermixed, Plin. 28, 8, 28, § 111.—Trop.:incursabit in te dolor meus,
Cic. Att. 12, 41, 2:in omnes amicos atque inimicos, notos atque ignotos,
Auct. Her. 4, 39, 51. -
4 impello
impello ( inp-), pŭli, pulsum, 3 (archaic inf. pres. pass. inpellier, Lucr. 6, 1060), v. a. [in-pello], to push, drive, or strike against a thing; to strike, reach.I.Lit.A.In gen. (mostly poet.):B.cavum conversa cuspide montem Impulit in latus,
Verg. A. 1, 82:vocales impellere pollice chordas,
to strike, Tib. 2, 5, 3; cf. Ov. M. 10, 145:aequora remis,
id. ib. 3, 657; cf.:infidum remis marmor,
Verg. G. 1, 254:impellunt animae lintea Thraciae,
swell, Hor. C. 4, 12, 2:auras mugitibus,
Ov. M. 3, 21; cf.:maternas aures Luctus,
Verg. G. 4, 349:sensus,
Lucr. 1, 303:colles canoris plausibus, Claud. Cons. Prob. et Olybr. 175: cui patuere Alpes saxa impellentia caelum,
Sil. 11, 217: cum fretum non impulit Ister, does not strike, i. e. does not empty into, Luc. 5, 437:impulsum ab eo dextri pedis pollice,
Suet. Calig. 57:subitus antennas impulit ignis,
Juv. 12, 19.—In partic., with the access. idea of motion, to drive forward, set in motion, urge on, impel (class.):II.biremes subjectis scutulis impulsas vectibus in interiorem partem transduxit,
Caes. B. C. 3, 40, 4:(navem) triplici versu (remorum),
Verg. A. 5, 119:puppim remis velisque,
Sil. 1, 568:ratem (levis aura),
Ov. M. 15, 697:currum,
Val. Fl. 6, 6:equum calce,
Sil. 7, 697; cf.:cornipedem planta,
id. 2, 71:Zephyris primum impellentibus undas,
Verg. G. 4, 305:fluctus (ventus),
Petr. 114:aequor velis,
Tac. A. 2, 23:praemissus eques postremos ac latera impulit,
id. ib. 2, 17: utque impulit arma, i. e. brandished, flourished, Verg. A. 8, 3:remos,
id. ib. 4, 594:sagittam nervo,
to shoot, discharge, Ov. M. 11, 325:semen vehementius urinam impellit,
drives down, promotes the discharge of, Plin. 24, 19, 118, § 180:praecipitantem igitur impellamus et perditum prosternamus,
give a push to, Cic. Clu. 26, 70; Tac. A. 4, 22:procumbunt orni, nodosa impellitur ilex,
is overthrown, thrown down, Luc. 3, 440:impulit aciem,
forced to give way, broke, Liv. 9, 40, 9; cf.:hostem primo impetu impulit,
id. 9, 27, 9:impulsis hostibus castra cepit,
Vell. 2, 70, 1:impulit Vitellianos modica caede,
Tac. H. 3, 16:quem (hostem) si inpellere maturasset,
id. ib. 4, 34;78 al.— Designating the limit: in fugam atque in latebras impellere,
Cic. Rab. Perd. 8, 22:se in vulnus,
Vell. 2, 70 fin.:inque meos ferrum flammasque Penates Impulit,
Ov. M. 12, 552:ferrum capulo tenus,
Sil. 9, 382:(Aufidus) in aequora fluctus,
id. 7, 482; 14, 429:jamque diem ad metas defessis Phoebus Olympo Impellebat equis,
id. 11, 270.Trop.A.To move to a thing; to impel, incite, urge; esp., to instigate, stimulate, persuade (the predom. signif. in good prose); constr. usu. with aliquem in or ad aliquid and ut; less freq. with a terminal adverb, the inf., the simple acc., or absol.(α).Aliquem in aliquid:(β).nisi eum di immortales in eam mentem impulissent, ut, etc.,
Cic. Mil. 33, 89:hic in fraudem homines impulit,
id. Pis. 1, 1; id. Lael. 24, 89; and:in fraudem impulsus,
id. Deiot. 12, 32:in sermonem,
id. de Or. 2, 89, 363:in plurimas animum audientium species impellere,
Quint. 12, 10, 43.—Aliquem ad aliquid (so most freq.):(γ).ad quam quemque artem putabat esse aptum, ad eam impellere atque hortari solebat,
Cic. de Or. 1, 28, 126:ad veterum annalium memoriam comprehendendam impulsi atque incensi,
id. Brut. 5, 19:facile ad credendum,
id. Rep. 2, 10:aliquos ad omne facinus,
id. ib. 6, 1:ad maleficium,
Auct. Her. 2, 21, 34:ad injuriam faciendam,
Cic. Fl. 34, 85:ad scelus,
id. Rosc. Am. 14, 39:ad bellum,
id. Sull. 13, 36:ad crudelitatem,
Quint. 8, 3, 85:ad metum, cupiditatem, odium, conciliationem,
id. 3, 8, 12 et saep.—With ut:(δ).quae causa nos impulerit, ut haec tam sero litteris mandaremus,
Cic. N. D. 1, 4, 7; cf. id. de Sen. 21, 77:Germanos tam facile impelli, ut in Galliam venirent,
Caes. B. G. 4, 16, 1; Cic. N. D. 2, 66, 166; id. Rep. 3, 2; id. Fin. 3, 20, 65; Hor. Ep. 2, 2, 51 et saep.—With a terminal adv.:(ε).dum in dubio est animus, paulo momento huc illuc impellitur,
Ter. And. 1, 5, 31:impulit huc animos,
Luc. 8, 454:voluntates impellere quo velit,
Cic. de Or. 1, 8, 30.—With inf.:(ζ).fuerunt quos pavor nando capessere fugam impulerit,
Liv. 22, 6, 7:quae mens tam dira Impulit his cingi telis?
Verg. A. 2, 520; Tac. A. 6, 45; 13, 10:quendam impulit servilem ei amorem obicere,
id. ib. 14, 60; Hor. C. 3, 7, 14; Stat. Th. 10, 737; Just. 3, 1, 3; 5, 1, 4; 29, 4, 5.—With the simple acc.:(η).ut forte legentem Aut tacitum impellat quovis sermone,
to arouse, address, Hor. S. 1, 3, 65; Val. Fl. 4, 486:cum praetor lictorem impellat,
Juv. 3, 128:quis modo casus impulit hos,
id. 15, 120:vernacula multitudo, lasciviae sueta, impellere ceterorum rudes animos,
to instigate, stimulate, Tac. A. 1, 31 Ritter. (Nipperd. implere).—In pass.:(ut) qui audiunt aut impellantur aut reflectantur,
Cic. de Or. 2, 77, 312:Bellovacos impulsos ab suis principibus ab Aeduis defecisse,
Caes. B. G. 2, 14, 3:vel iratum vel impulsum ab aliis,
Quint. 11, 1, 71:hac fama impulsus Chremes ultro ad me venit,
Ter. And. 1, 1, 72:impulsus irā... Quibus iris impulsus,
id. Hec. 3, 5, 35:furore atque amentia impulsus,
Caes. B. G. 1, 40, 4:hac impulsi occasione,
id. ib. 7, 1, 3:Induciomari nuntiis impulsi,
id. ib. 5, 26, 2:Cassandrae impulsus furiis,
Verg. A. 10, 68 et saep.:quia et initio movendus sit judex et summo impellendus,
Quint. 7, 1, 10:cum simul terra, simul mari bellum impelleretur,
Tac. Agr. 25; cf.:impulsum bellum,
Luc. 7, 5; 7, 330.—Absol.: cui (daimoniôi) sempel ipse paruerit, numquam impellenti, saepe revocanti, Cic. Div. 1, 54, 122:B.qui nullo impellente fallebant,
id. Fl. 8, 20:uno ictu frequenter impellunt (sententiae),
Quint. 12, 10, 48.—To overthrow, subdue, destroy (rare): praecipitantem igitur impellamus, et perditum prosternamus, Cic. Clu. 26, 70:miseri post fata Sychaei... Solus hic (Aeneas) inflexit sensus animumque labantem Impulit,
i. e. has completely subdued, Verg. A. 4, 23:impellere ruentem,
to destroy completely, Tac. H. 2, 63 fin.:inpulsas Vitellii res audietis,
id. ib. 3, 2:inmenso Achaicae victoriae momento ad impellendos mores,
Plin. 33, 11, 53, § 149:impulsum bellum,
i. e. brought near to a close, Luc. 5, 330:impellens quidquid sibi, summa petenti, obstaret,
id. 1, 149:tum leviter est temptatum,... et nunc maximo temporum nostrorum auctore prope inpulsum,
Quint. 3, 4, 2 Spald. N. cr. -
5 inpello
impello ( inp-), pŭli, pulsum, 3 (archaic inf. pres. pass. inpellier, Lucr. 6, 1060), v. a. [in-pello], to push, drive, or strike against a thing; to strike, reach.I.Lit.A.In gen. (mostly poet.):B.cavum conversa cuspide montem Impulit in latus,
Verg. A. 1, 82:vocales impellere pollice chordas,
to strike, Tib. 2, 5, 3; cf. Ov. M. 10, 145:aequora remis,
id. ib. 3, 657; cf.:infidum remis marmor,
Verg. G. 1, 254:impellunt animae lintea Thraciae,
swell, Hor. C. 4, 12, 2:auras mugitibus,
Ov. M. 3, 21; cf.:maternas aures Luctus,
Verg. G. 4, 349:sensus,
Lucr. 1, 303:colles canoris plausibus, Claud. Cons. Prob. et Olybr. 175: cui patuere Alpes saxa impellentia caelum,
Sil. 11, 217: cum fretum non impulit Ister, does not strike, i. e. does not empty into, Luc. 5, 437:impulsum ab eo dextri pedis pollice,
Suet. Calig. 57:subitus antennas impulit ignis,
Juv. 12, 19.—In partic., with the access. idea of motion, to drive forward, set in motion, urge on, impel (class.):II.biremes subjectis scutulis impulsas vectibus in interiorem partem transduxit,
Caes. B. C. 3, 40, 4:(navem) triplici versu (remorum),
Verg. A. 5, 119:puppim remis velisque,
Sil. 1, 568:ratem (levis aura),
Ov. M. 15, 697:currum,
Val. Fl. 6, 6:equum calce,
Sil. 7, 697; cf.:cornipedem planta,
id. 2, 71:Zephyris primum impellentibus undas,
Verg. G. 4, 305:fluctus (ventus),
Petr. 114:aequor velis,
Tac. A. 2, 23:praemissus eques postremos ac latera impulit,
id. ib. 2, 17: utque impulit arma, i. e. brandished, flourished, Verg. A. 8, 3:remos,
id. ib. 4, 594:sagittam nervo,
to shoot, discharge, Ov. M. 11, 325:semen vehementius urinam impellit,
drives down, promotes the discharge of, Plin. 24, 19, 118, § 180:praecipitantem igitur impellamus et perditum prosternamus,
give a push to, Cic. Clu. 26, 70; Tac. A. 4, 22:procumbunt orni, nodosa impellitur ilex,
is overthrown, thrown down, Luc. 3, 440:impulit aciem,
forced to give way, broke, Liv. 9, 40, 9; cf.:hostem primo impetu impulit,
id. 9, 27, 9:impulsis hostibus castra cepit,
Vell. 2, 70, 1:impulit Vitellianos modica caede,
Tac. H. 3, 16:quem (hostem) si inpellere maturasset,
id. ib. 4, 34;78 al.— Designating the limit: in fugam atque in latebras impellere,
Cic. Rab. Perd. 8, 22:se in vulnus,
Vell. 2, 70 fin.:inque meos ferrum flammasque Penates Impulit,
Ov. M. 12, 552:ferrum capulo tenus,
Sil. 9, 382:(Aufidus) in aequora fluctus,
id. 7, 482; 14, 429:jamque diem ad metas defessis Phoebus Olympo Impellebat equis,
id. 11, 270.Trop.A.To move to a thing; to impel, incite, urge; esp., to instigate, stimulate, persuade (the predom. signif. in good prose); constr. usu. with aliquem in or ad aliquid and ut; less freq. with a terminal adverb, the inf., the simple acc., or absol.(α).Aliquem in aliquid:(β).nisi eum di immortales in eam mentem impulissent, ut, etc.,
Cic. Mil. 33, 89:hic in fraudem homines impulit,
id. Pis. 1, 1; id. Lael. 24, 89; and:in fraudem impulsus,
id. Deiot. 12, 32:in sermonem,
id. de Or. 2, 89, 363:in plurimas animum audientium species impellere,
Quint. 12, 10, 43.—Aliquem ad aliquid (so most freq.):(γ).ad quam quemque artem putabat esse aptum, ad eam impellere atque hortari solebat,
Cic. de Or. 1, 28, 126:ad veterum annalium memoriam comprehendendam impulsi atque incensi,
id. Brut. 5, 19:facile ad credendum,
id. Rep. 2, 10:aliquos ad omne facinus,
id. ib. 6, 1:ad maleficium,
Auct. Her. 2, 21, 34:ad injuriam faciendam,
Cic. Fl. 34, 85:ad scelus,
id. Rosc. Am. 14, 39:ad bellum,
id. Sull. 13, 36:ad crudelitatem,
Quint. 8, 3, 85:ad metum, cupiditatem, odium, conciliationem,
id. 3, 8, 12 et saep.—With ut:(δ).quae causa nos impulerit, ut haec tam sero litteris mandaremus,
Cic. N. D. 1, 4, 7; cf. id. de Sen. 21, 77:Germanos tam facile impelli, ut in Galliam venirent,
Caes. B. G. 4, 16, 1; Cic. N. D. 2, 66, 166; id. Rep. 3, 2; id. Fin. 3, 20, 65; Hor. Ep. 2, 2, 51 et saep.—With a terminal adv.:(ε).dum in dubio est animus, paulo momento huc illuc impellitur,
Ter. And. 1, 5, 31:impulit huc animos,
Luc. 8, 454:voluntates impellere quo velit,
Cic. de Or. 1, 8, 30.—With inf.:(ζ).fuerunt quos pavor nando capessere fugam impulerit,
Liv. 22, 6, 7:quae mens tam dira Impulit his cingi telis?
Verg. A. 2, 520; Tac. A. 6, 45; 13, 10:quendam impulit servilem ei amorem obicere,
id. ib. 14, 60; Hor. C. 3, 7, 14; Stat. Th. 10, 737; Just. 3, 1, 3; 5, 1, 4; 29, 4, 5.—With the simple acc.:(η).ut forte legentem Aut tacitum impellat quovis sermone,
to arouse, address, Hor. S. 1, 3, 65; Val. Fl. 4, 486:cum praetor lictorem impellat,
Juv. 3, 128:quis modo casus impulit hos,
id. 15, 120:vernacula multitudo, lasciviae sueta, impellere ceterorum rudes animos,
to instigate, stimulate, Tac. A. 1, 31 Ritter. (Nipperd. implere).—In pass.:(ut) qui audiunt aut impellantur aut reflectantur,
Cic. de Or. 2, 77, 312:Bellovacos impulsos ab suis principibus ab Aeduis defecisse,
Caes. B. G. 2, 14, 3:vel iratum vel impulsum ab aliis,
Quint. 11, 1, 71:hac fama impulsus Chremes ultro ad me venit,
Ter. And. 1, 1, 72:impulsus irā... Quibus iris impulsus,
id. Hec. 3, 5, 35:furore atque amentia impulsus,
Caes. B. G. 1, 40, 4:hac impulsi occasione,
id. ib. 7, 1, 3:Induciomari nuntiis impulsi,
id. ib. 5, 26, 2:Cassandrae impulsus furiis,
Verg. A. 10, 68 et saep.:quia et initio movendus sit judex et summo impellendus,
Quint. 7, 1, 10:cum simul terra, simul mari bellum impelleretur,
Tac. Agr. 25; cf.:impulsum bellum,
Luc. 7, 5; 7, 330.—Absol.: cui (daimoniôi) sempel ipse paruerit, numquam impellenti, saepe revocanti, Cic. Div. 1, 54, 122:B.qui nullo impellente fallebant,
id. Fl. 8, 20:uno ictu frequenter impellunt (sententiae),
Quint. 12, 10, 48.—To overthrow, subdue, destroy (rare): praecipitantem igitur impellamus, et perditum prosternamus, Cic. Clu. 26, 70:miseri post fata Sychaei... Solus hic (Aeneas) inflexit sensus animumque labantem Impulit,
i. e. has completely subdued, Verg. A. 4, 23:impellere ruentem,
to destroy completely, Tac. H. 2, 63 fin.:inpulsas Vitellii res audietis,
id. ib. 3, 2:inmenso Achaicae victoriae momento ad impellendos mores,
Plin. 33, 11, 53, § 149:impulsum bellum,
i. e. brought near to a close, Luc. 5, 330:impellens quidquid sibi, summa petenti, obstaret,
id. 1, 149:tum leviter est temptatum,... et nunc maximo temporum nostrorum auctore prope inpulsum,
Quint. 3, 4, 2 Spald. N. cr. -
6 pulso
pulso, āvi, ātum ( inf. parag. pulsarier, Lucr. 4, 931), 1, v. freq. a. [id.], to push, strike, beat (cf.: tundo, ferio, pello).I.Lit.:B.cum pulsetur agiteturque incursione atomorum sempiternā,
Cic. N. D. 1, 41, 114:semine in pila pulsato,
Plin. 19, 8, 45, § 158:lictores ad pulsandos verberandosque homines exercitatissimi,
Cic. Verr. 2, 5, 54, § 142; cf.:pulsari alios et verberari,
id. ib. 2, 3, 26, §66: pulsatus parens,
Verg. A. 6, 609:legatos pulsasse dicebantur,
Liv. 38, 42; Tac. H. 4, 45:ubi tu pulsas, ego vapulo tantum,
Juv. 3, 289:ostium,
to knock, Plaut. Bacch. 4, 1, 7:ostia,
Hor. S. 1, 1, 10; cf.ostiatim,
Quint. 5, 10, 122:fores,
Ov. M. 5, 448; so,pulso alone: pulsate, et aperietur vobis,
Vulg. Matt. 7, 7:humum ter pede,
to stamp upon the ground, Ov. F. 6, 330:gyrum pulsat equis,
Prop. 4, 13, 11; cf.:tellurem pede libero,
Hor. C. 1, 37, 1:prata choreis,
Claud. Laud. Stil. 2, 381.—Of military engines:ariete muros,
Verg. A. 12, 706:ariete turres,
Sil. 16, 696:moenia Romae,
id. 6, 643:cuspide portas,
id. 12, 565:pulsabant turrim ariete,
Amm. 20, 11, 21:moenia Leptitana,
id. 28, 6, 15.—Of musical instruments:chordas digitis et pectine eburno,
to strike, play upon, Verg. A. 6, 647:chelyn,
Val. Fl. 1, 139:pectine nervos,
Sil. 5, 463:cymbala,
Juv. 9, 62.—Of things:pulsant arva ligones,
Ov. Am. 3, 10, 31; id. M. 11, 529:nervo pulsante sagittae,
Verg. G. 4, 313.—Transf., to strike against, to strike, touch any thing ( poet.):II.ipse arduus altaque pulsat Sidera,
Verg. A. 3, 619; 10, 216; Sil. 9, 450:vasto qui vertice nubila pulsat,
Val. Fl. 4, 149.—Of abstract subjects:ululatus pulsat aures,
Claud. B. Get. 625.—Trop.A.In gen., to urge or drive on, to impel, to set in violent motion, to move, agitate, disturb, disquiet:B.dormientium animos,
Cic. Div. 2, 58, 120:multa in unum locum confluunt, quae meum pectus pulsant,
Plaut. Ep. 4, 1, 3:quae te vecordia pulsat,
Ov. M. 12, 228:corda pavor pulsans,
Verg. G, 3, 105; cf.:curru Phoebe medium pulsabat Olympum,
id. A. 10, 216:variā meritos formidine pulsant,
Val. Fl. 3, 390:urbes rumoribus,
to disturb, Petr. p. 679:invidia pulsat pectus,
Sen. Agam. 134:aliquem querelis,
Stat. Th. 8, 249; cf.: astra querelis, Claud. in Eutr. 2, prooem. §51: superos vocibus,
Sen. Herc. Oet. 1671.—In partic.1.To attack before a tribunal, i. e. to arraign, accuse:2.ex contractu ejus obligatus, pro quo pulsabatur,
Dig. 11, 1, 11:non imponitur necessitas aliis pulsantibus respondere,
ib. 5, 1, 2 med. —Transf., in gen., to accuse, defame:C.pulsari crimine falso,
Claud. B. Gild. 170:injusta Tartara,
to accuse, charge, Stat. S. 5, 5, 77:apud principis aures existimationem viri fortis invidiā gravi pulsarent,
Amm. 18, 4, 4.—To drive away, remove, put out of the way, Dig. 19, 2, 15, § 1:D.pericula,
Claud. VI. Cons. Hon. 465.—To injure, insult:pulsatos infecto foedere divos,
Verg. A. 12, 286:pulsatae majestatis imperii reus,
of treason, Amm. 14, 7, 7. -
7 impellō (in-p-)
impellō (in-p-) pulī, pulsus, ere. I. To strike against, push, drive, smite, strike, reach: montem Impulit in latus, V.: inpulsas tentavit pollice chordas, O.: manu portas, V.: Impellunt animae lintea, swell, H.: auras mugitibus, O.: antemnas impulit ignis, Iu.—To break, put to rout, smite: hostem, L.—Fig., to strike, inflict a blow upon: praecipitantem igitur impellamus, give a push to: Solus hic animum labantem Impulit, has mastered, V.: legentem Aut tacitum quovis sermone, disturb, H.— II. To set in motion, drive forward, move, urge on, impel, propel, wield: biremes subiectis scutulis impulsae, Cs.: Inpulerat aura ratem, O.: Zephyris impellentibus undas, V.: arma, clash, V.: nervo impulsa sagitta, discharged, V.—Fig., to move, impel, incite, urge, induce, instigate, stimulate, persuade: qui nullo impellente fallebant: cum praetor lictorem impellat, Iu.: Bellovacos impulsos ab suis principibus defecisse, Cs.: hac famā inpulsus venit, T.: Indutiomari nuntiis impulsi, Cs.: cum bellum impelleretur, Ta.: eum in eam mentem, ut, etc.: in fraudem obsequio inpelli: plebem ad furorem, Cs.: servum ad accusandum dominum: me, haec ut crederem, T.: alquem, uti eat, S.: Germanos impelli, ut in Galliam venirent, Cs.: animus, huc vel illuc inpellitur, T.: voluntates impellere quo velit: alquos capessere fugam, L.: quae mens tam dira Impulit his cingi telis? V. -
8 in-currō
in-currō currī and cucurrī, cursūrus, ere, to run into, run upon, rush at, make an attack: Conixi incurrunt hastis, V.: amens in columnas: in hostīs, S.: in Macedoniam, invade, L.: in me, run against: armentis incurrere fortibus, O.: levi armaturae hostium, L.: Mauris, S.: Romano (i. e. Romanis), H.—To extend to, border on: agri, qui in publicum Campanum incurrebant.—Fig., to run against, fall into, incur, meet: in maximam fraudem, fall into: in difficultatem: non solum in oculos, sed etiam in voculas malevolorum.—To run against, strike against, offend, stumble: qui in tantis tenebris nusquam incurrat?: in eum.—To befall, happen, occur to: casus, qui in sapientem potest incurrere: in ipsos etesias. -
9 interlido
inter-līdo, līsi, līsum, 3, v. a. [laedo].I. II.To strike against:dentem,
Paul. Nol. Carm. 10, 261. -
10 īnflīgō
īnflīgō īxī, īctus, ere [1 in + * fligo; 1 FLAG-], to dash upon, strike against: rei p. securim: cratera viro, O.: puppis inflicta vadis. V.—Fig.: cum ex eo (verbo) in ipsum aliquid infligitur, is hurled at.—To inflict: mortiferam plagam: tibi turpitudinem.* * *infligere, inflixi, inflictus Vknock or dash (against); inflict, impose -
11 incurro
in-curro, curri and cŭcurri (incurri, Cic. Or. 67, 224; Liv. 1, 37, 3; 9, 21, 3; Curt. 4, 5, 19; Sen. Q. N. 5, 13, 1 saep.:I.incucurri,
Liv. 27, 18, 19; Sen. Ep. 96, 1 al.), cursum, ĕre, v. n. and a. [in-curro], to run into or towards, run upon, fall in with, to rush at, assail, attack (class.).Lit.(α).With in:(β).incurristi amens in columnas,
Cic. Or. 67, 224:in domum,
id. Off. 3, 17, 68; cf.fig.: mihi videtur praetorius candidatus in consularem quasi desultorius in quadrigarum curriculum incurrere,
to run into, id. Mur. 27, 57:in aliquem,
id. Planc. 7, 17:in hostem,
Flor. 1, 9, 7.—With dat.:(γ).armentis incurrere fortibus,
Ov. M. 7, 546:proeliantibus Romanis,
to rush upon, Tac. A. 2, 16:levi armaturae hostium,
Liv. 22, 17, 6:peditum signa cornibus incurrerunt,
id. 28, 15, 3:Mauris,
Sall. J. 101, 8.—With a simple acc.:2.atque eos a tergo incurrerunt, Sall. Fragm. ap. Rufin. de Schem. Lex.: tota vi novissimos,
to attack, Tac. A. 1, 51.—Milit., to make an inroad or irruption, to invade:B.in Macedoniam,
Liv. 36, 25, 7:in agrum suum,
id. 29, 5, 6:in provincias,
Flor. 3, 4, 1.—Transf., to border on:II.agri, qui in publicum Campanum incurrebant,
Cic. Agr. 2, 30, 82.—Trop.A.In gen.:2.in oculos incurrentes,
meeting the sight, Cic. Att. 12, 21, 5:id quod oculis incurrit,
Sen. Ben. 1, 5:non solum in oculos, sed etiam in voculas malevolorum,
Cic. Fam. 2, 16, 2: ordinem sequens in memoriam notam et aequalem necessario incurro, I am led to, etc., id. Brut. 69, 244: in maximam fraudem, to fall into, id. [p. 931] Off. 3, 13, 55:quaestus in odia hominum,
id. ib. 1, 42, 150:in magnam aliquam difficultatem,
id. Fam. 4, 2, 4:labor in varias reprehensiones,
id. Fin. 1, 1:in morbos, in damna, in dedecora,
id. ib. 14, 47:in alterum genus injustitiae,
id. Off. 1, 9, 29:in memoriam notam et aequalem,
id. Brut. 69, 244:in memoriam communium miseriarum,
id. ib. 71, 251. —With acc. (post-class.), to incur:B.crimen loquacitatis,
Lact. 2, 7 fin.; cf. pass.:incursus angor,
Sid. Ep. 8, 9. —Esp.1.To run against, strike against, offend:2.si jactor in turba, accuso... eum qui in me incurrit atque incidit,
Cic. Planc. 7, 17:ut in eum non invasisse, sed incurrisse videamur,
id. Sest. 6, 14.— Absol.:quis est tam lynceus, qui in tantis tenebris nihil offendat, nusquam incurrat?
Cic. Fam. 9, 2, 2. — With acc.:venantium agmen,
Sulp. Sev. Dial. 2, 9, 6.—To commit a fault (only postclass.):3.nihil vitii mulier incurrit,
Dig. 24, 1, 13:aliquid,
Lampr. Alex. Sev. 12.—To rush upon, assault carnally:4.si nihil est, servis incurritur,
Juv. 6, 331:sororem,
App. M. 10, p. 250, 6.—Of events, to befall, happen, occur to:casus, qui in sapientem potest incurrere,
Cic. Tusc. 5, 10, 29:in ipsos etesias,
id. Fam. 15, 11, 2: tua lêpsis in quem diem incurrit, nescio, id. Att. 7, 7, 3:natalis plebeiis incurrens Circensibus,
Suet. Tib. 26:disputatio, in quam non aliquis locus incurrat,
Cic. Top. 21, 79. -
12 adverbero
adverberare, adverberavi, adverberatus V TRANSbeat upon; strike against -
13 impello
impellere, impuli, impulsus V TRANSdrive/persuade/impel; urge on/action; push/thrust/strike against; overthrow -
14 inpello
inpellere, inpuli, inpulsus V TRANSdrive/persuade/impel; urge on/action; push/thrust/strike against; overthrow -
15 repercutio
repercutere, repercussi, repercussus Vcause to rebound, reflect, strike against -
16 incurso
to collide with, strike against / attack -
17 impingo
impingo ( inp-), pēgi, pactum, 3 (archaic inf. pres. pass. impingier, Plaut. Capt. 3, 5, 76), v. a. [in-pango], to push, strike, or drive at or into any thing; to thrust, strike, or dash against (not freq. till after the Aug. per.; cf.: incutio, infligo, illido).I.Lit.:B.pugnum in os impinge,
Plaut. Rud. 3, 4, 5:mustriculam in dentes, Afran. ap. Fest. s. v. mustricula, p. 148 Müll.: a paucioribus Othonianis quo minus in vallum impingerentur,
would have been driven to, Tac. H. 2, 41:impactus in carcerem,
Dig. 48, 3, 13; so, to forge on, fix or fasten on:jubete huic crassas compedes impingier,
Plaut. Capt. 3, 5, 76; id. Pers. 4, 4, 24; cf.: fustem alicui, Cael. ap. Cic. Fam. 8, 8, 9:lapidem Aesopo,
Phaedr. 3, 5, 7:laqueum alicui, Sen. Tranq. an. 10: caput parieti,
Plin. Ep. 3, 16, 12:dentes arbori,
Plin. 8, 3, 4, § 8:aequor scopulis,
Sil. 12, 187:agmina muris,
Verg. A. 5, 805; Stat. Th. 7, 28:impinge pugnum, si muttiverit,
Plaut. Bacch. 4, 7, 2:pessimus gubernator, qui navem, dum portum egreditur, impegit,
Quint. 4, 1, 61:clitellas ferus impingas,
Hor. Ep. 1, 13, 8:nubes vehementer impactae,
Sen. Q. N. 2, 12: impingere se in columnas, to dash one ' s self against, id. de Ira, 1, 19, 4:cum caede magna (hostem) in aciem altiore superstantem tumulo inpegere,
Liv. 27, 18, 14.—Prov.: calcem impingere alicui rei,
i. e. to give it a kick, to cast it aside, Petr. 46; v. calx. —In gen., to hand, press upon, force upon one (rare):II.huic calix mulsi impingendus est, ut plorare desinat,
Cic. Tusc. 3, 19, 44:alicui epistulam,
id. Att. 6, 1, 6; Sen. Ep. 95:oculum libidinose,
to cast upon, direct to, Tert. Idol. 2.—Trop., to drive, throw upon, push or force to any thing:illum libido in contraria impinget,
Sen. Ep. 95 med.:aliquem in litem ac molestiam,
id. ib. 117: dicam tibi impingam grandem, I will direct or bring against you, Ter. Phorm. 2, 3, 92:naturae munus suum,
to throw in her face, Sen. Prov. 6 fin.:egestas Catilinam patriae suae impegit,
drove, incited him against, Flor. 3, 12, 12:quod populos scelerata impegit in arma,
Luc. 6, 406:beneficium,
Sen. Ben. 1, 1: quocumque visum est, libido se impingit, id. de Ira, 2, 8. -
18 inpingo
impingo ( inp-), pēgi, pactum, 3 (archaic inf. pres. pass. impingier, Plaut. Capt. 3, 5, 76), v. a. [in-pango], to push, strike, or drive at or into any thing; to thrust, strike, or dash against (not freq. till after the Aug. per.; cf.: incutio, infligo, illido).I.Lit.:B.pugnum in os impinge,
Plaut. Rud. 3, 4, 5:mustriculam in dentes, Afran. ap. Fest. s. v. mustricula, p. 148 Müll.: a paucioribus Othonianis quo minus in vallum impingerentur,
would have been driven to, Tac. H. 2, 41:impactus in carcerem,
Dig. 48, 3, 13; so, to forge on, fix or fasten on:jubete huic crassas compedes impingier,
Plaut. Capt. 3, 5, 76; id. Pers. 4, 4, 24; cf.: fustem alicui, Cael. ap. Cic. Fam. 8, 8, 9:lapidem Aesopo,
Phaedr. 3, 5, 7:laqueum alicui, Sen. Tranq. an. 10: caput parieti,
Plin. Ep. 3, 16, 12:dentes arbori,
Plin. 8, 3, 4, § 8:aequor scopulis,
Sil. 12, 187:agmina muris,
Verg. A. 5, 805; Stat. Th. 7, 28:impinge pugnum, si muttiverit,
Plaut. Bacch. 4, 7, 2:pessimus gubernator, qui navem, dum portum egreditur, impegit,
Quint. 4, 1, 61:clitellas ferus impingas,
Hor. Ep. 1, 13, 8:nubes vehementer impactae,
Sen. Q. N. 2, 12: impingere se in columnas, to dash one ' s self against, id. de Ira, 1, 19, 4:cum caede magna (hostem) in aciem altiore superstantem tumulo inpegere,
Liv. 27, 18, 14.—Prov.: calcem impingere alicui rei,
i. e. to give it a kick, to cast it aside, Petr. 46; v. calx. —In gen., to hand, press upon, force upon one (rare):II.huic calix mulsi impingendus est, ut plorare desinat,
Cic. Tusc. 3, 19, 44:alicui epistulam,
id. Att. 6, 1, 6; Sen. Ep. 95:oculum libidinose,
to cast upon, direct to, Tert. Idol. 2.—Trop., to drive, throw upon, push or force to any thing:illum libido in contraria impinget,
Sen. Ep. 95 med.:aliquem in litem ac molestiam,
id. ib. 117: dicam tibi impingam grandem, I will direct or bring against you, Ter. Phorm. 2, 3, 92:naturae munus suum,
to throw in her face, Sen. Prov. 6 fin.:egestas Catilinam patriae suae impegit,
drove, incited him against, Flor. 3, 12, 12:quod populos scelerata impegit in arma,
Luc. 6, 406:beneficium,
Sen. Ben. 1, 1: quocumque visum est, libido se impingit, id. de Ira, 2, 8. -
19 incutiō
incutiō cussī, cussus, ere [in+quatio], to wield against, cause to strike: imber grandinem incu<*> tiens, Cu.: colaphum servo, box the ear, Iu.: Gallo scipione in caput incusso, L.—Fig., to strike into, inspire with, inflict, excite, produce: timor incutitur ex ipsorum periculis: terrorem rationis expertibus: tibi pudorem, make blush, H.: consuli foedum nuntium, bring bad news, L.: vim ventis, V.: animis formidinem, Cu.: negoti tibi quid, make trouble, H.* * *incutere, incussi, incussus Vstrike on or against; instill -
20 illido
illīdo ( inl-), si, sum, 3, v. a. [in-laedo], to strike or dash against or upon, to beat against, to strike, dash or beat in any direction.I.Lit. (mostly poet., not in Cic. prose; cf.:II.incutio, impingo, infligo): libravit caestus effractoque illisit in ossa cerebro,
Verg. A. 5, 480: ad vulnus manus, Cic. poët. Tusc. 3, 31, 76 fin.:(naves) vadis,
Verg. A. 1, 112:repagula ossibus,
Ov. M. 5, 121:funale fronti,
id. ib. 12, 250:dentem fragili (corpori),
Hor. S. 2, 1, 77:caput foribus,
Suet. Aug. 23:superbissimos vultus solo,
Plin. Pan. 52, 4:linum illisum crebro silici,
Plin. 19, 1, 3, § 18:fluctus se illidit in litore,
Quint. 10, 3, 30 Zumpt N. cr.: quos Rex suus illisit pelago, drove to the sea, i. e. forced to navigate the sea, Val. Fl. 7, 52:avidos illidit in aegrum Cornipedem cursus,
i. e. guides, Stat. Th. 11, 517.—Transf., to strike or dash to pieces (very rare):illisis cruribus,
Varr. R. R. 3, 7, 10:serpens compressa atque illisa morietur,
Cic. Har. Resp. 25 fin.
См. также в других словарях:
strike against — index collide (crash against), jostle (bump into) Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 … Law dictionary
strike against — hit, beat, flog … English contemporary dictionary
strike — 1 vb struck, struck, also, strick·en, strik·ing vi 1: to remove or delete something 2: to stop work in order to force an employer to comply with demands vt 1: to remove or delete from a legal document a … Law dictionary
Strike Witches — Japanese light novel cover of Strike Witches volume 1 ストライクウィッチーズ Genre Military science fiction … Wikipedia
Strike — Strike, v. t. [imp. {Struck}; p. p. {Struck}, {Stricken}({Stroock}, {Strucken}, Obs.); p. pr. & vb. n. {Striking}. Struck is more commonly used in the p. p. than stricken.] [OE. striken to strike, proceed, flow, AS. str[=i]can to go, proceed,… … The Collaborative International Dictionary of English
Churchill's advocacy of chemical strike against German cities — During World War II, Winston Churchill issued a memorandum advocating a chemical strike on German cities using poison gas and possibly anthrax. Although the idea was rejected, it has provoked debate.[1] In July 1944, fearing that rocket attacks… … Wikipedia
one strike against someone — one strike/two strikes/three strikes/against someone/something/mainly american informal phrase one two three qualities, facts, or details that are considered a disadvantage Thesaurus: disadvantagessyn … Useful english dictionary
one strike against something — one strike/two strikes/three strikes/against someone/something/mainly american informal phrase one two three qualities, facts, or details that are considered a disadvantage Thesaurus: disadvantagessyn … Useful english dictionary
strike the beam — To be of little weight or importance (figurative from the lighter scale in a balance rising so as to strike against the beam) ● kick … Useful english dictionary
strike — strike1 [ straık ] (past tense and past participle struck [ strʌk ] ) verb *** ▸ 1 hit against ▸ 2 hit with hand, etc. ▸ 3 make violent attack ▸ 4 protest by not working ▸ 5 affect someone/something suddenly ▸ 6 when you think something ▸ 7 press … Usage of the words and phrases in modern English
strike — strike1 W3S3 [straık] v past tense and past participle struck [strʌk] ▬▬▬▬▬▬▬ 1¦(hit)¦ 2¦(hit with hand/weapon etc)¦ 3¦(thought/idea)¦ 4 strike somebody as (being) something 5¦(stop work)¦ 6¦(attack)¦ 7¦(harm)¦ 8¦(something bad happens)¦ … Dictionary of contemporary English